چرا کیسه‌های پلاستیکی زیست‌تخریب‌پذیر محبوبیت روزافزونی پیدا کرده‌اند؟

پلاستیک به دلیل خواص فیزیکی و شیمیایی پایدارش، بدون شک یکی از رایج‌ترین مواد در زندگی مدرن است و کاربرد گسترده‌ای در بسته‌بندی، پذیرایی، لوازم خانگی، کشاورزی و صنایع مختلف دیگر دارد.
 
هنگام بررسی تاریخچه تکامل پلاستیک، کیسه‌های پلاستیکی نقش محوری ایفا می‌کنند. در سال ۱۹۶۵، شرکت سوئدی Celloplast کیسه‌های پلاستیکی پلی‌اتیلن را ثبت اختراع و به بازار معرفی کرد که به سرعت در اروپا محبوبیت پیدا کرد و جایگزین کیسه‌های کاغذی و پارچه‌ای شد.
 
طبق داده‌های برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد، در مدت زمانی کمتر از ۱۵ سال، تا سال ۱۹۷۹، کیسه‌های پلاستیکی ۸۰ درصد از سهم چشمگیر بازار کیسه‌سازی اروپا را به خود اختصاص داده بودند. متعاقباً، آنها به سرعت بر بازار جهانی کیسه‌سازی تسلط یافتند. طبق داده‌های Grand View Research، تا پایان سال ۲۰۲۰، ارزش بازار جهانی کیسه‌های پلاستیکی از ۳۰۰ میلیارد دلار فراتر رفت.
 
با این حال، همزمان با استفاده گسترده از کیسه‌های پلاستیکی، نگرانی‌های زیست‌محیطی در مقیاس وسیع شروع به ظهور کرد. در سال ۱۹۹۷، توده زباله اقیانوس آرام کشف شد که عمدتاً شامل زباله‌های پلاستیکی ریخته شده در اقیانوس، از جمله بطری‌ها و کیسه‌های پلاستیکی بود.
 
مطابق با ارزش بازار ۳۰۰ میلیارد دلاری، ذخایر زباله‌های پلاستیکی در اقیانوس تا پایان سال ۲۰۲۰ به رقم خیره‌کننده ۱۵۰ میلیون تن رسید و پس از آن سالانه ۱۱ میلیون تن افزایش خواهد یافت.
 
با این وجود، پلاستیک‌های سنتی، به دلیل کاربرد گسترده و خواص فیزیکی و شیمیایی مطلوب برای کاربردهای متعدد، همراه با ظرفیت تولید و مزایای هزینه، به راحتی قابل جایگزینی نیستند.
 
بنابراین، کیسه‌های پلاستیکی زیست‌تخریب‌پذیر دارای خواص فیزیکی و شیمیایی کلیدی مشابه پلاستیک‌های سنتی هستند که امکان استفاده از آنها را در اکثر سناریوهای موجود استفاده از پلاستیک فراهم می‌کند. علاوه بر این، آنها به سرعت در شرایط طبیعی تجزیه می‌شوند و آلودگی را کاهش می‌دهند. در نتیجه، کیسه‌های پلاستیکی زیست‌تخریب‌پذیر را می‌توان در حال حاضر راه‌حل بهینه در نظر گرفت.
 
با این حال، گذار از پلاستیک‌های قدیمی به جدید اغلب فرآیندی قابل توجه است، به خصوص وقتی که شامل جایگزینی پلاستیک‌های سنتی ریشه‌دار باشد که بر صنایع متعددی تسلط دارند. سرمایه‌گذارانی که با این بازار ناآشنا هستند، ممکن است در مورد امکان‌پذیری پلاستیک‌های زیست‌تخریب‌پذیر تردید داشته باشند.
 
ظهور و توسعه مفهوم حفاظت از محیط زیست ناشی از نیاز به پرداختن و کاهش آلودگی محیط زیست است. صنایع بزرگ شروع به پذیرش مفهوم پایداری زیست محیطی کرده‌اند و صنعت کیسه‌های پلاستیکی نیز از این قاعده مستثنی نیست.